1. Το χωριό Κυπαρίσσι την δεκαετία του 1970-80 διαθέτοντας πληθώρα πιτσιρικάδων δραστηριοποιήθηκε και στον αθλητικό τομέα διοργανώνοντας αγώνες ποδοσφαίρου σε τοπικό επίπεδο με τα διπλανά χωριά (Καμαριτσα-Βερτουρα).Αυτό που συνετέλεσε

για να ασχοληθούν οι νέοι του χωριού με το ποδόσφαιρο και όχι με άλλο άθλημα ήταν το παγκόσμιο κύπελλο του 1970.

2. Λόγω του ότι στο χωριό το έτος 1970 δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα – άρα ούτε τηλεόραση – όλοι οι νέοι πήγαιναν με τα πόδια την ώρα του αγώνα στο διπλανό χωριό Βερτουρα που είχε τηλεόραση να δουν το παιχνίδι .Έτσι τελειώνοντας ο αγώνας συνήθως αργά το βράδυ πάλι με τα πόδια έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι νέοι να αθλούνται και η ομάδα ποδοσφαίρου που φτιάχτηκε να ήταν αχτύπητη. Το 1975-76 διέθετε πάρα πολύ καλή ομάδα με αποτέλεσμα οι αντίπαλες ομάδες να μην κατεβαίνουν στο γήπεδο για τον αγώνα. Βλέποντας την σύνθεση που θα κατέβαινε, οι αντίπαλοι αποχωρούσαν και οι παίκτες του Κυπαρισσιακού έπαιρναν ξανά με τα πόδια το δρόμο της επιστροφής. Πολλές φορές οι καλοί παίκτες πήγαιναν μετά την έναρξη του αγώνα και έμπαιναν σαν αλλαγή, για να μην αποχωρούν οι αντίπαλοι.

3. Το καλοκαίρι του 1977 η ομάδα του Κυπαρισσιακού πήρε τις πρώτες φανέλες και παπούτσια. Η ομάδα έφτιαξε φοβερό σύνολο όμως οι καλοί παίκτες πήραν μεταγραφή σε ομάδες τις Χαλκίδας, όπου και διακρίθηκαν ο Κυπαρισσιακός όμως δεν είχε πια τις επιτυχίες του παρελθόντος.

4. Το 1993 οι νεοι πιτσιρικάδες ξεκίνησαν μια νέα προσπάθεια ανασύστασης του Πανκυπαρισσιακου για μερικά χρόνια , πηγαίνοντας όμως με ΙΒΙΖΑ και GTI και όχι με τα πόδια.